| Wulgang | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wulgang Wielki - Dunlending, pierwszy król Dunlandu.
Młodość
Urodził się jako syn jednego z Dunlandzkich wodzów. Od młodości wykazywał się sprytem i chęcią władzy, czym się wykazał podczas walki z orkami, gdy jego ojciec poległ. Mimo, że miał dopiero 16 lat objął dowodzenie nad wojskami i wygnał orków z Dunlandu. Po tym wydarzeniu został wodzem swojego klanu.
Zjednoczenie Dunlandu i lasu Eryn Vorn
Siedem lat po objęciu władzy nad swoim klanem, zaczął podporządkowywać inne klanu. W ciągu kilku lat zaczął władać wszystkimi Dunlendingami. Wziął za żonę, córkę wodza Ludzi z Eryn Vorn, a po jego śmierci objął władzę nad jego ludem. W 2981 roku urodził mu się syn Wulg
Rozwój państwa i początek wojny z Dúnedainami
Ściągnął krasnoludów z Ereboru, którzy nauczyli jego poddanych sztuki obróbki metalu i kamienia. Dzięki temu jego lud mógł zacząć budować wspaniałe miasta i wykuwać dobrą broń.
Państwo zaczęło też prowadzić bardzo ożywiony handel z Królestwem Wschodu, jak i Gondorem i Arnorem. Około roku 3002 roku szóstej ery doszło do wojny z Dúnedainami, gdyż ci widząc jak bogaty jest ten kraj zapragnęli go zdobyć. Wulgang sam poprowadził armię przeciwko najeźdźcom i wygnał ich ze swoich ziem.
Wojna
Gdy zebrał siły zaatakował Isengard, zdobył go i obsadził tam około 1000 żołnierzy. Rok później zwerbował orków z Gór Mglistych i wyruszył na Arnor. Doszło do wielkiej bitwy w której poniósł wielkie straty. Potem przystąpił do oblężenia Fornostu. Trwało to do 3049 roku, kiedy na linie oblężenia natarła armia Gondoru i Rohanu. Poniósł klęskę, jednak jego królestwo zdołało utrzymać podbite tereny.