| Amdor | ||||||||||||||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||
Amdor - syn Aramira i jego żony Emarien
Wczesne życie[]
Urodził się w 2154 roku czwartej ery w Hyarmenorze. Wczesne jego życie pozostaje nieznane, wiadomo tylko, że uczył się czarnoksięstwa i szermierki.
Piąta era[]
W piątej erze nadzorował budowę Mrocznej twierdzy, a potem został jej dowódcą. Krótko sprawował rządy, gdyż 29 lat po zakończeniu budowy zaatakowali twierdzę ludzie z północy i ją zdobyli. Amdor z trudem uszedł z życiem. Po klęsce wrócił do Hyarmenoru i tam przez dłuższy czas pozostał.
Szósta era[]
W tej erze jego ojciec Aramir wysłał go do Śródziemia, aby zniszczył Dúnedainów. Po przybyciu długiej drogi osiadł w Carn Dûm, którą odbudował i zaczął w niej gromadzić potajemnie orków i złych ludzi. Gdy do Szarych przystani przybył wraz z towarzyszami elf Ailos w 21 roku, Amdor zdjął z siebie czarne szaty i poszedł ich przywitać. Po kilku latach zdobył przyjaźń i zaufanie Ailosa i wraz z nim udał się w podróż po Północnych pustkowiach, lekceważąc tym rozkazy ojca. Po założeniu Thalas długo tam przebywał. Gdy wrócił do Carn Dûm, uzbierał wielką armię i ruszył na Fornost, paląc po drodze osady Dúnedainów. Jego armia oblegała miasto przez 7 dni, aż w końcu miasto upadło. Jakiś czas później przybyła odsiecz dla miasta i doszło do bitwy, którą czarnoksiężnik wygrał, lecz ponosząc wielkie straty. Wrócił do swojej twierdzy, gdzie znów zaczął przygotowywać armie do kolejnego podboju.
W 391 roku najechał ziemie Arnoru, posuwając się z północy na południe, zdobywając kolejne fortece Dúnedainów. Zdobył cały Eriador, poza terenami należącymi do Ludzi z Eryn Vorn i Dunlendingów, którzy mieli liczną armię. To go powstrzymało przed dalszym podbojem. Trzy lata później jego armia musiała stawić czoła zjednoczonym ludom z południa. Poniósł klęskę, jego potęga została zniszczoną, a on sam uciekł do ojca Aramira na południe.