| Morgur | ||||||||||||||||||||
 | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Morgur – orkowy wódz z Gór Szarych, przyczynił się do powstania ich potęgi w tym regionie.
Historia[]
Morgur urodził się na początku piątej ery w Górach Szarych. W tym to też okresie w Śródziemiu żyło nie więcej niż 400 orków. Od najmłodszych lat musiał ukrywać się w jaskiniach. Mając 24 lata, razem z innymi odważnymi orkami założył bandę. Napadał na kupców i czasami na mniejsze wsie. Zyskał uznanie wśród współplemieńców. Niedługo później musiał zaniechać napadów, udał się wtedy na daleko na północ. Tam na Orkowej Górze zaczął budowę warowni. W tym też to czasie orkowie zaczęli się mnożyć, lecz Morgur nakazał im się ukrywać, gdyż nie chciał, aby jego plany zostały przedwcześnie ujawnione. Jego planem było zbudowanie potężnej warowni oraz zgromadzenie wielkiej armii orków. W roku 53 PE miał już dostatecznie dużo żołnierzy, by najechać Eriador. Pierwszym jego celem były góra Gram oraz dawna twierdza Angmaru Carn Dûm, do której wysłał tylko stu orków. Pierwsze dni podboju przebiegały bezproblemowo. Bardzo szybko zdobył tereny na północ od Fornostu. Dopiero 19 dnia wojny doszło do bitwy z wojskami Arnoru, która została nierozstrzygnięta. Obie strony poniosły bardzo duże straty. Morgur wycofał się do Carn Dûm. Ork musiał prawie, że od nowa zbierać siły. Miesiąc później ogłosił się nowym królem Angmaru oraz okolicznych ziem.
| “ | Ten ork, który dowodził najazdem nie jest zwyczajny.
|
” |
Niemniej jednak po doszło do buntu wśród Orków. Morgur musiał walczyć o władzę. Walki trwały kilka tygodni, Morgur zginął z powodu odniesionych ran. Niedobitki orków zostały wycięte w pień przez wojska Arnoru.