Śródziemie Fanon Wiki
Advertisement
Pierścien jedyny

Powstał bowiem jeszcze jeden pierścień...

Nad tym artykułem pracuje Maciekn11. W celu zapobiegnięcia wojnom edycyjnym, proszę o nieedytowanie tego artykułu póki nie usunę tego komunikatu.

Z góry dziękuję. Oczywiście można edytować błędy interpunkcyjne i ortograficzne lub rzeczowe (jeśli takie występują).

Arkhenil
ArkhenilMage
Arkhenil na początku władzy w Zevaalan.
Informacje biograficzne
  • Tytuły
  • Król - Czarnoksiężnik z Zevaalan 
  • Data urodzenia
  • 1 TE 
  • Data śmierci
  • 400 CE 
  • Pochodzenie
  • Lindon 
  • Rasa
  • Elf 
  • Przynależność
  • Lindon
  • Zevaalan 
Opis fizyczny
  • Płeć
  • Męska 
  • Kolor włosów
  • Białe 
  • potem czarne 
  • Kolor oczu
  • Niebieskie 
  • potem żółto-pomarańczowe 
  • Wzrost
  • 190 cm 
  • później 175 cm 
Rodzina
  • Rodzice
  • Mihlana
  • Heailundin 
  • Rodzeństwo
  • brak 
  • Małżonek
  • Vennai Tiólimen 
  • Potomstwo
  • Nilvan z Zevaalan 

Arkhenil - zwany także Królem Czarnoksiężnikiem z Zevaalan, był Elfem pochodzącym z Lindon. Mąż Vennai Tiólimen. W późniejszym czasie podbił dużą część Rhún. Był również przez pewien czas dowódcą Trzeciego Oddziału Przystani. Jego przodkiem był Majar. Ojciec Nilvana z Zevaalan.

Biografia[]

Wczesne życie (1 TE - 40 TE)[]

Arkhenil urodził się w porcie Móril. Jego ojcem był wysoki urzędnik Heaialundin, a matką Mihlana. Jako chłopiec, Arkhenil nie przepadał za morzem, nie lubił także żeglować. Wolał oglądać pracę uzdrowicieli i ojca. W tym czasie żyli jeszcze wielcy magowie elfów, lecz byli samotnikami i wędrowcami. Pewnego razu, gdy Arkhenil miał dziewięć lat, do Móril przybył tajeminiczy elfi mag, uczestniczący podobno w Wielkiej Bitwie. Ów mag odkrył w Arkhenilu zdolności magiczne. Szkolił chłopca aż ten skończył dwudziesty rok życia. Wtedy to mag zatruł się stworzoną przez siebie samego miksturą i zmarł. Po ochłonięciu, Arkhenil bardzo zafascynował się rzemiosłem wojennym. Zaczął ćwiczyć pod okiem Efvina, mistrza łuku z Szarej Przystani. W końcu potrafił tak dobrze strzelać z łuku, że przewyższył samego Efvina. Zaraz później Efvin uznał, że nie może go już niczego więcej nauczyć i powiedział, żeby dołączył do właśnie formującej się jednostki specjalnej zwaną Trzecim Oddziałem Przystani. Arkhenil zgodził się i wyruszył do Szarych Przystani.

W Trzecim Oddziale (40 TE - 93 TE)[]

Gdy tylko Arkhenil dotarł do Szarych Przystani, zgłosił się do Cirdana, by ten przyjął go do Trzeciego Oddziału. Władca Portów zgodził się. Arkhenil i inni rekruci otrzymali stałe wyposażenie członka Trzeciego Oddziału: krótki żelazny miecz, sztylet z mithrilu, stalową tarczę i żelazną zbroję. Następnie przystąpili do trzyletniego treningu. Po jego zakonczeniu, dowiedzieli się od dowódcy oddziału, Maela, o ich pierwszym zadaniu. Mieli bezpiecznie i niepostrzeżenie dostarczyć wiadomość od Cirdana do Thranduila. W czasie podróży Arkhenil potwierdził swoje wielkie umiejetności zarówno łucznicze, jak i uzdrowicielskie. Wiadomość udało się dostarczyć na miejsce. Gdy oddział wracał, zostali zaatakowani przez bandę orków i w walce Maela zranił ork. Mimo to Trzeci Oddział zwyciężył. Arkhenil robił co mógł by 

Elvenarmy

Trzeci Oddział

uzdrowić dowódcę, lecz niestety na marne, ponieważ Mael zmarł kilka dni później. Nadwątliła się wtedy nieco reputacja Arkhenila jako uzdrowiciela. Arkhenil jednak najbardziej cieszył się z jednej rzeczy: został mianowany dowódcą Trzeciego Oddziału Przystani. Trzeci Oddział z Arkhenilem jako dowódcą przeszedł wiele misji: od zniszczenia siedliska Czarnych Orków w Shuulhan, przez oczyszczenie katakumb Zekvinak, aż po przeprowadzenie zwiadu na całej długości Gór Mglistych. W 93 TE wybuchła Wojna o Północne Lindon. Wtedy to dzicy Lossoci najechali północną część Lindon i wybudowali obóz w Evvinelles. Trzeci Oddział miał wraz z dwoma innymi rozbić wroga w obozie. W czasie podróży Arkhenil czuł się źle i to Dólian przejął dowodzenie nad trzema oddziałami. Z początku Arkhenil myślał, że Dólian jest po prostu kolejnym dobrze wykształconym elfim wojskowym. Potem Dólian przygotował bardzo dobrą taktyką i elfowie wygrali. Arkhenil ucieszył się, że taki utalentowany wojownik jest w jego oddziale. Okazało się jednak, że Dólian został mianowany dowódcą, więc Arkhenil wpadł we wsciekłość. Arkhenil uczestniczył jeszcze w misjach w Rinbahnn, gdzie przeżył masakrę i w Kopalni Dwóch Rodów. Niedługo potem w Szarych Przystaniach postanowiono, że Trzeci Oddział nie ma już sensu istnienia i go rozwiązano. Wówczas Arkhenil opuścił Lindon.

W Neveharze (93 TE - 101 TE)[]

Po rozwiązaniu Trzeciego Oddziału, Arkhenil dowiedział się o istnieniu tajeminczej krainy zwanej Neveharem. Znajdowała się ona daleko na północ od Gór Szarych i trochę dalej niż Góry Darn Grine. Zamieszkiwali ją Neveharanie, czyli potomkowie Majarów i Telerich. Posiadali oni moce podobne do Majarów i byli nieśmiertelni. Byli także w posiadaniu starożytnych ksiąg napisanych przez ich przodków. Z powodu tego, że ojcowie i matki Neveharan nie pozostawiły im rzadnej wiedzy, byli oni właściwie półinteligentni. Arkhenilowi przy pomocy ksiąg udało się ich sobie podporządkować. Od teraz uważali oni go za kogoś w rodzaju boga. Po podporządkowaniu sobie Neveharan, Arkhenil dokładnie przestudiował wszelkie zapiski znajdujące się w Neveharze i bardzo polepszyły się jego zdolności. W 95 TE rozpoczęła się pierwsza wojna w której dowodził Arkhenil. Postanowił podbić krainę znajdującą się trochę na wschód od Neveharu, czyli Vhang, zamieszkiwaną przez ludzi. Zebrał więc armię i na jej czele ruszyła na podbój. Zdobywali miasto po mieście. Aż w końcu dotarli do stolicy Vhangu. Po długim oblężeniu Arkhenilowi i jego armii udało się ją zdobyć. Okazało się, że znajdują się tam starożytne zwoje należące dawniej do zmarłego Czarnoksiężnika Ekspektulapa. Arkhenil dowiedział się z nich wiele na temat nekromancji. Zaczął ją stosować w swojej armii. Dzięki temu, gdy jego wojownicy umierali, on stosował wobec nich nekromancję i stawali się Nieumarłymi.

Arkhenil zebrał już ogromną armię, którą mógł z łatwością utrzymywać, dzięki nekromancji. Podbicie Vhang'u nie zaspokoiło jego wielkich ambicji...

Czasy Podboju (101 TE - 350 TE)[]

Advertisement