| Orkowa Góra | |||||||||||||||||||||||
| Lokacja | |||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Orkowa Góra – siedziba orków na północ od Gór Szarych.
Charakterystyka[]
Orkowa Góra charakteryzowała się krajobrazem ubogim w roślinność wytępioną przez wargi i orków, wielkimi skalistymi stokami z licznymi wgłębieniami, w których kryli się orkowie, a w tych większych nawet trolle kamienne. Wejście było w jednej z niewielkich szczelin, położonej w środkowej części góry. Pierwsza sala była pusta. Idąc w jej głąb, wchodziło się po krętych schodach prowadzących na powierzchnią, na płytę skalną z której można było dojrzeć cały las u podnóży góry. Następnie szło się przez długi korytarz ze schodami pnącymi się w górę. Sufit cały czas był oddalony od schodka o taką samą odległość, i na górze i na dole. Na samym szczycie Orkowej Góry stał wyrzeźbiony z kamienia tron, lekko nie równy z każdej strony. Trochę pod nim stały klatki wargów, najczęściej puste, ponieważ łowcy z tej góry nie próżnowali. Gdzieniegdzie leżały stare zwierzęce czaszki, a droga do tronu zrobiona była z wilczych skór. Za czasów świetności szczep orków mieszkających tam ufortyfikował całą tę górę, ale mury te pokruszyły się ze starości i z zaniedbania. Za czasów Morgura jednak mury te zostały powiększone i odbudowane.
Historia[]
Pierwsza i Druga Era[]
Po zniszczeniu Beleriandu wielu orków zamieszkało w północnych częściach Śródziemia, także w tej górze.
Trzecia Era[]
W tym czasie na zachodzie powstało Królestwo Angmaru. Jego władca wcielił górę do swojego królestwa, a orkowie zaczęli mu służyć.
Czwarta Era[]
W tej erze nieliczni orkowie kryli się w jaskiniach, gdyż ludzie i krasnoludowie na nich polowali i tępili ich. Mimo tego w górze i okolicach żyło ich około 200 orków.
Piąta Era[]
W nieznanym roku PE do góry przybył Morgur, który przejął władzę i wprowadził swoje rządy. Zmusił orków do tego, aby wybudowali mu warownię, która stała się siedzibą ich raczkującego państewka. Właśnie z tej twierdzy wymaszerowała armia orków, która podbiła północny Eriador. Po zdobyciu Carn Dûm przez siły Morgura (ogłosił się nowym królem Angmaru), góra straciła tytuł stolicy. Mimo to nadal pozostawała ważnym miejscem, gdyż broniła wschodnich krańców królestwa.